​

“You are not something, but you may be. You are the divine. Let it be there.” In 2011 sprak een Balinese geneesheer op de berg in Munduk mij de woorden tijdens een nogal turbulente periode in mijn leven. Dertig was ik. Geen man, geen kinderen en al een omvangrijk leerzaam leven achter de rug.

 

Een sollicitatie liep bij de Bijenkorf als PR manager, een uitgestippelde flitsende carrière, ik werd daar op die berg in de middel of nowhere aangenomen. Wie was ik op dat moment? Een goede vraag, die ik nu niet meer goed kan beantwoorden. Een druk interessant bloemrijk leven in Amsterdam. Een fijn koopappartement in de Pijp. Een onlangs zuigende liefdeloze passievolle relatie beeindigd. En het verdriet toe te laten dat ik mijn moeder zo moest missen, want die had de borstkanker niet kunnen trotseren. Met mijn jetlag nog in de benen, en mistig hoofd, hoorde ik de woorden en werd wakker geschud.

 

“Lisette je bent niet iets, of maakbaar, je bent, het goddelijke zit in jou en dat mag er volop zijn”. Mijn lijf voelde ineens verbonden met mijn hoofd. Mijn hart ging aan. Ik mocht vertrouwen. Hij deed vervolgens iets wat ik tot vandaag aan toe niet kan beschrijven, maar magie bestaat!

 

Ze hadden het gezegd, de vrouwen die ik dat dorp van Munduk had ontmoet, en wel in hun zeer gebrekkig Engels. Het zou iets bovennatuurlijks zijn, wat deze geneesheer kan. Na inderdaad deze bizar wonderlijke sessie, in mijn eigen hotelkamer nota bene, was er iets veranderd. Door deze kleinzoon van een oude Balinese geneesheer, wist ik het dan ook zeker, er is meer. Hoe hij heet, weet ik niet. Hoe hij eruit ziet, weet ik niet. Dat er meer is tussen hemel en aarde, weet ik wel. Dat ik opgebouwd ben uit energiesoorten, dat weet ik nu ook.

 

De volgende dag, belde ik haar op daar bovenop die berg, met de vrouw van de HR afdeling van de Bijenkorf. De job als PR manager liet ik schieten. Mijn missie was helder. De stappen mocht ik verder zetten, hoe, dat was aan mij. Dat ik een lange weg heb te gaan ook. De antwoorden mocht ik gaan besturen, doormaken, verder verzamelen en samenvoegen.

 

Ik ben niet alwetend. Ik ben geen healer. Ik heb niet de enige waarheid. Wel ben ik vanaf dat moment verder gaan zien wat er voor magische krachten in mij zitten, en ook in jou! Er rest mij dan ook niet iets anders dan het met je te delen. Immers, ik ben ook geen goochelaar of tovenaar. 

 

Er is zo een diepe missie, om het met je te willen delen. Iets wat door al mijn aderen stroomt. Waar ik van aan ga staan. Wat zo helder is. Al heel lang ben ik aan het verzamelen. Waar ik woorden voor probeer te vinden, en het nu zichtbaar heb. Waar de wereld mooi van gaat worden. Jouw wereld. Mijn wereld. Onze wereld.

 

Een ding staat hierin vast. Wij hebben het antwoord in onszelf. Wij als moeders, als vaders, als ouder. Een sterke kracht. Een onvoorwaardelijke kracht. Ik richt mij op de moeders, omdat ik dat voor nu met overtuiging aan je kan delen. Dit betekent niet dat dit waarschijnlijk ook voor de vaders geldt. Wellicht kan je het met hem gaan delen. En inspireer mij!

 

Omdat ik niet meer anders kan. Ik het verlangen zie bij ons allemaal, al die andere moeders. Zo verbindend en, zo onlosmakelijk en zo energiegevend. Iets wat zo simpel en logisch is. Voor veel mensen. En ook voor veel mensen niet. 

 

Ik de sleutel aan je wil geven om gelukkig te zijn in het moederschap, vanaf het allereerste begin als je zwanger bent, als het kindje nog in de baarmoeder is tot aan dat je grootmoeder bent. Het maakt niet uit. Het moederschap is geboren op het moment dat je kind in je is gaan groeien. Een magische band die niet meer kan verdwijnen. 

 

Waar je ook vandaan komt. Wie jou ook groot heeft gebracht. Wat je ook mee hebt gekregen, hoe mooi of lelijk dan ook. Jij kan er direct mee beginnen. Wat je juist misschien zelf helemaal niet mee hebt gekregen. Of juist heel erg veel. Waar je als kind naar kon verlangen. Wat je als kind heeft teleurgesteld. Waar je om kon huilen. Waar je boos om werd omdat je het zo graag wilde maar niet kon verwoorden. 

 

Wat je het liefst deed. Hoe je naar je moeder keek. Of hoe je naar je vader kon verlangen. Hoe je naar je ouders opkeek toen je klein was. Of misschien wel juist op ze neerkeek in je tiener jaren. Hoe je hunkerde naar een knuffel en ze wegduwde omdat ze niet je niet konden geven wat je verlangde. Of dat je juist zo je best deed om gezien te worden, maar onopgemerkt bleef. Of dat je juist een heel liefdevolle moeder hebt gehad. En dat je het makkelijk doorgeeft maar dat je niet weet hoe. Hoe vrij je je voelde. Of juist hoe beperkt. Een ding hebben we met elkaar gemeen en dat is dat we nu allemaal ouders zijn. We een kind in ons dragen of hebben gedragen. Dat we daar ons best voor willen doen, zodat zij of hij straks in een mooie veilige duurzame en liefdevolle wereld mag leven. 

  

Ik ben Lisette Bakker en ben moeder van drie prachtige kinderen Josephine (2015) en Analou (2017) . Ik leef met hun vader in, mijn grote liefde, vlakbij het strand, in Haarlem. Met meer dan vijftien jaar ervaring als hogeschooldocent, coach, communicatieadviseur, ondernemer en yogadocent ben ik door mijn kennis en ervaring in de gelegenheid de kracht van liefde door te vertalen in handvatten waar we heel bewust mee kunnen omgaan en ze ons eigen te maken.

 

Ik geloof dat wij als ouders iets unieks bij te dragen heeft aan de wereld. Met deze tools wil ik je ondersteunen bij het laten zien en voelen van de essentie van het leven als (bijna) ouder, dat helder te krijgen en door te vertalen naar jezelf en de wereld om je heen.